FAT32
FAT32 to najstarszy z wymienionych przez nas systemów plików. Został on zaprezentowany w Windowsie 95 i był następcą FAT16, który był używany w DOS-ie.
Ze względu na swój wiek jest to jeden ze standardowych systemów plików dostępnych w Windowsach. Wiele pamięci USB, które kupujemy, są sformatowane właśnie w FAT32. Podstawową zaletą tego systemu jest kompatybilność z szeroką gamą urządzeń. FAT32 jest obsługiwany przez system Windows, Mac OS X, Linux, konsole do gier i praktycznie wszystkie inne urządzenia z portem USB.
{reklama-artykul} FAT32 posiada jednak ograniczenia. Pojedynczy plik przechowywany na takim nośniku nie może być większy, jak 4 GB. Partycja nie może natomiast przekraczać 8 TB. Przeszkodą może być szczególnie to pierwsze ograniczenie, przez co obecnie FAT32 używa się głównie w pendrive’ach, na których nie przechowujemy dużych plików.
FAT32 nie posiada także zaawansowanych funkcji, takich jak chociażby kontrola uprawnień, przez co nie nadaje się na partycję systemową w nowszych wersjach Windowsa.
Obecnie FAT32 jest idealnym wyborem dla pendrive’ów o niewielkich pojemnościach. Dzięki temu systemowi plików mamy pewność, że nośnik zadziała na niemal każdym urządzeniu.
NTFS
NTFS to nieco bardziej współczesny system plików, który w konsumenckim systemie po raz pierwszy pojawił się w Windows XP. Podczas instalacji Windowsa partycja jest formatowana właśnie w NTFS. Ma to związek z szeregiem funkcji, które ten system plików obsługuje.
NTFS nie posiada limitu dla pojedynczego pliku. Nie ma także limitów dla wielkości partycji. To niejedyna jego zaleta. NTFS obsługuje kontrolę uprawnień, dzięki czemu system Windows może zablokować dostęp niepożądanym osobom do najważniejszych plików. NTFS oferuje również dziennik zmian pomocny przy określaniu błędów, szyfrowanie i kilka innych przydatnych funkcji, bez których system Windows nie mógłby poprawnie funkcjonować.
Partycja, na której zainstalowany jest Windows, musi być sformatowana w NTFS. Proponujemy to również dla innych partycji dysku, na których zamierzamy instalować gry i aplikacje.
NTFS nie jest jednak idealne. Dużą przeszkodą może być brak kompatybilności z innymi systemami. Mac domyślnie z partycji NTFS może odczytywać pliki, bez możliwości ich zapisu. Podobnie dzieje się na niektórych dystrybucjach Linuksa. Inne urządzenia także mogą nie obsługiwać tego systemu plików. Jest tak w przypadku konsol PlayStation 3 i PlayStation 4, czy nawet Xbox 360. Wyjątkiem jest tu Xbox One, który NTFS obsługuje.
NTFS jest idealnym systemem plików dla dysków wewnętrznych, które działają pod kontrolą Windowsa. W przypadku nośników przenośnych niekoniecznie jest to najlepsze rozwiązanie.
exFAT
Ostatnim popularnym systemem plików jest exFAT. Po raz pierwszy został przedstawiony w 2006 roku jako odpowiedź na ograniczenia FAT32. Pojawił się w formie aktualizacji na Windows XP i Windows Vista.
exFAT to system zoptymalizowany pod kątem przenośnych pamięci flash. Jest lekki, jak FAT32, a jednocześnie nie posiada irytujących ograniczeń wielkości pojedynczego pliku. Nie znajdziemy w nim jednak dodatkowych funkcji znanych z NTFS.
exFAT charakteryzuje się także nieco większą kompatybilnością, niż NTFS. Oprócz systemu Windows, jest w całości wspierany przez Mac OS X. W przypadku Linuksa należy doinstalować odpowiednie oprogramowanie. Będzie także obsługiwany przez niektóre kamery i aparaty, które nie są kompatybilne z NTFS.
exFAT przegrywa jednak z FAT32 pod względem kompatybilności z innymi urządzeniami. Nie jest obsługiwany przez Xbox 360 i PlayStation 3, jednak działa w Xbox One i PlayStation 4 (nieoficjalnie).
Podsumowując, NTFS jest najlepszym systemem dla dysków wewnętrznych, natomiast exFAT dla pamięci przenośnych flash. Niekiedy jednak te ostatnie trzeba sformatować w FAT32, by były kompatybilne ze starszymi urządzeniami.