Codziennie na Ziemię spadają obiekty z kosmosu. Większość z nich to drobinki wielkości ziaren piasku, które spalają się w atmosferze. Jednak czasami zdarzają się większe obiekty, które mogą spowodować poważne zniszczenia.
Przykładem jest meteoryt, który wybuchł nad Czelabińskiem w Rosji w 2013 roku. Jego wybuch miał siłę 500 kiloton, uszkadzając budynki i rozbijając okna. Jeszcze większe zniszczenia spowodowała eksplozja asteroidy nad Tunguską na Syberii w 1908 roku, która miała siłę do 50 megaton.
Ambitny plan chińskiej agencji kosmicznej
Choć dotychczas mieliśmy dużo szczęścia, nie można polegać tylko na nim. Coraz więcej osób i instytucji interesuje się identyfikowaniem, śledzeniem i ewentualnym zmianą kursu niebezpiecznych asteroid, zanim staną się one zagrożeniem dla Ziemi.
Chińska Narodowa Administracja Kosmiczna (CNSA) opracowała ambitny plan, który ma na celu pokazanie, że Chiny są w stanie zmienić kurs asteroidy. Opisali go w artykule w czasopiśmie „Journal of Deep Space Exploration„. Celem misji jest asteroida 2015 XF261, która ma około 30 metrów średnicy i 9 czerwca 2024 roku przeleciała 50 milionów kilometrów od Ziemi.
Całość zakłada nie tylko zmianę kursu asteroidy, ale także dokładne zbadanie jej kształtu, rozmiaru, składu i struktury. Do tego zostaną użyte różne instrumenty, takie jak detektory spektralne i laserowe 3D, kamery, radary i analizatory cząstek pyłu.
Przebieg misji
Po dotarciu do asteroidy w 2030 roku, statek kosmiczny będzie prowadził obserwacje przez trzy do sześciu miesięcy. Następnie wystrzeli kinetyczny impaktor, który uderzy w asteroidę. Pojazd pozostanie na orbicie przez dodatkowe sześć do dwunastu miesięcy, aby zmierzyć skutki uderzenia.
Chiny, realizując ten plan, chcą chronić Ziemię przed potencjalnymi zderzeniami z asteroidami. Pokazują tym samym proaktywne podejście do radzenia sobie z naturalnymi zagrożeniami z kosmosu. Misja ta może nie tylko zwiększyć bezpieczeństwo naszej planety, ale także poszerzyć wiedzę o asteroidach i ich właściwościach, co może być ważne dla przyszłych eksploracji kosmicznych.
Źródło: Journal of Deep Space Exploration