Jowisz na zdjęciach z Teleskopu Jamesa Webba. Wygląda niesamowicie

Mimo że Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba prowadzi swoje obserwacje stosunkowo krótko, już zdołał dostrzec on najodleglejsze galaktyki we Wszechświecie. Zdążył on też jednak skierować swój wzrok na największą planetę w Układzie Słonecznym. NASA właśnie opublikowała wykonane przez niego zdjęcia Jowisza.

Jowisz w całej okazałości

Wspomniane zdjęcia, zarejestrowane 27 lipca doskonale pokazują atmosferę gazowego giganta, wraz z jego Wielką Czerwoną Plamą – burzą trwającą od wieków – i innymi burzami. Ba, na fotografiach widać nawet zorze polarne Jowisza, a także jego pierścienie. Nie każdy pamięta o ich istnieniu. W kadrze znalazły się również dwa z księżyców giganta – Amalthea i Adrastea. Jasne kropki w tle to z kolei, jak wyjaśnia NASA, galaktyki.

„Szczerze mówiąc nie spodziewaliśmy się tak dobrych zdjęć.”, powiedziała Imke de Pater, planetolog z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley, która przewodziła obserwacjom Jowisza prowadzonym z użyciem JWST. „To niesamowite, że na jednym obrazie możemy ujrzeć szczegóły w atmosferze Jowisza wraz z jego pierścieniami, satelitami, a nawet galaktykami.”

Jowisz na zdjęciu z Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba. | Źródło: NASA, ESA, CSA, Jupiter ERS Team, Judy Schmidt

Piękne zjawisko

Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba wykonał swoje zdjęcia z pomocą NIRCam, czyli swojej kamery rejestrującej bliską podczerwień. NASA pokolorowała te zdjęcia, by wyróżnić ich poszczególne elementy, takie jak zorze polarne planety.

Zorze polarne nie występują tylko na Ziemi. Jowisz posiada najjaśniejsze zorze w całym Układzie Słonecznym. Na obydwu planetach te świetlne zjawiska powstają w ten sam sposób – gdy zjonizowane cząsteczki, takie jak protony i elektrony, wchodzą w interakcje z polem magnetycznym, magnetosferą która otacza planetę. Pole magnetyczne Jowisza jest około 20 tysięcy razy silniejsze niż pole magnetyczne Ziemi.

JWST uchwycił na swoich fotografiach zorze polarne Jowisza. | Źródło: NASA, ESA, CSA, Jupiter ERS Team, Judy Schmidt.

O ile na Ziemi zorze występują głównie z zakresie światła widzialnego, tak na Jowiszu w ultrafiolecie i podczerwieni. Na szczęście, dzięki JWST, sondzie Juno o raz Kosmicznemu Teleskopowi Hubble’a jesteśmy w stanie je dostrzec.

Teleskop przyszłości

NASA wystrzeliła Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba w przestrzeń kosmiczną 25 grudnia 2021 roku, po 14 latach przygotowań. Gdy tylko ten dotarł do swojego celu podróży, amerykańska agencja kosmiczna zaczęła przygotowywać go do prowadzenia obserwacji. Te przygotowania już się zakończyły, a teleskop pracuje pełną parą.

Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba znajduje się w kosmosie w punkcie znanym jako L2 (punkt Langrange’a 2). Jest on oddalony od Ziemi o jakieś 1,5 miliona kilometrów. Nie krąży on wokół Ziemi, Słońca, ani żadnego innego ciała niebieskiego. Zamiast tego krąży właśnie wokół punktu L2, po tak zwanej orbicie halo. Jest to specjalna, trójwymiarowa orbita. Dzięki temu, że teleskop porusza się właśnie po niej, będzie zawsze zwrócony tyłem do Słońca i Ziemi, a przodem do przestrzeni międzygwiezdnej. Zatem, jego tarcza przeciwsłoneczna będzie zawsze chronić go przed promieniowaniem, które zakłócałoby pracę jego instrumentów.

Najważniejszymi celami Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba są prowadzenie obserwacji pierwszych gwiazd powstałych po Wielkim Wybuchu, badanie formowania się i ewolucji galaktyk oraz badanie tworzenia się gwiazd i systemów planetarnych. Jak widać, cele te są powoli realizowane.

Źródło: NASA, fot. tyt. NASA, ESA, CSA, Jupiter ERS Team, Judy Schmidt