Zniekształcona galaktyka NGC 2276
NGC 2276, bo tak brzmi nazwa galaktyki, została odkryta w 1876 roku przez Friedricha Augusta Theodora Winnecke. Dlaczego na tle innych galaktyk ta jest nietypowa? Oto co w tej kwestii mają do powiedzenia NASA i ESA:
„Niezliczone galaktyki spiralne we Wszechświecie w większości wyglądają niczym smażone jajka. Centralne wybrzuszenie starzejących się gwiazd jest niczym żółtko jajka, otoczone dyskiem gwiazd, które są białkiem jaja. Galaktyka widoczna na tym zdjęciu z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a wygląda tak, jakby zsuwała się z patelni. Centralne zgrubienia jest zbliżone do jednej z krawędzi [galaktyki] otaczającego go dysku jasnych, młodych, niebieskich gwiazd.”
Zasługa niejednego zjawiska
Astronomowie uważają, że NGC 2276 wygląda tak, jak wygląda, za sprawą dwóch astrofizycznych interakcji. Wzdłuż górnej krawędzi obrazu widać jasnoniebieskie ramię wypełnione nowonarodzonymi gwiazdami, które charakteryzują się krótkim żywotem. Uważa się, że ten obszar intensywnych narodzin gwiazd mógł powstać za sprawą zderzenia z galaktyką karłowatą bądź interakcji z gorącym gazem znajdującym się w gromadach galaktyk między galaktykami.
Po przeciwnej stronie obrazu NGC 2276 jest rozciągana przez grawitację pobliskiej galaktyki NGC 2300. W rezultacie zniekształcane jest najbardziej zewnętrzne ramie spiralne galaktyki. W rezultacie tamtejsze gwiazdy są bardziej oddalone od siebie.
Poniższy film stworzony przez ESA sprawi, że zdasz sobie sprawę, jak daleko tak naprawdę NGC 2276 się znajduje i jak wielki jest Wszechświat. Zdumiewające jest to, że Kosmiczny Teleskop Hubble’a był w stanie sfotografować omawianą galaktykę z taką dokładnością.
Kto wie, może teleskopy przyszłości pozwolą przyjrzeć się odległym galaktykom jeszcze dokładniej. Wkrótce w przestrzeń kosmiczną zostanie wystrzelony Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba. Z resztą, NASA ma w planie budowę kolejnych teleskopów nowej generacji.
Źródło: HubbleSite, fot. tyt. NASA