Dwa atomy – taką grubość posiada nowy, najcieńszy rodzaj złota, który właśnie udało stworzyć się naukowcom z Uniwersytetu w Leeds. Jest on milion razy cieńszy niż ludzki paznokieć, a to ważna wiadomość dla świata elektroniki. Złoto już jest wykorzystywane w inżynierii, przemyśle kosmicznym czy medycynie, ale jego nowa, „dwuwymiarowa” forma posiada na tyle duży potencjał, że można by ją wykorzystywać jeszcze efektywniej niż formy dotychczasowe.
Płatki dwuwymiarowego złota są elastyczne, co oznacza, że można by stosować je chociażby w elastycznych ekranach, elektronicznych atramentach czy w… przezroczystych wyświetlaczach. Poza tym, ponieważ materiał jest 10 razy wydajniejszy jako katalizator niż obecnie stosowane nanocząsteczki złota, może on przyspieszyć przeprowadzanie medycznych testów diagnostycznych oraz zwiększyć wydajność systemów oczyszczania wody. Dzięki niemu można by też uzyskiwać dzisiejsze wyniki, ale przy użyciu mniejszej ilości złota, co niesie za sobą korzyści ekonomiczne.
Dwuwymiarowe złoto jest widziane jako przełomowe osiągnięcie także dlatego, że ten rzuca więcej światła na produkcję innych materiałów dwuwymiarowych. Badacze z Uniwersytetu w Leeds uważają, że zastosowana przez nich metoda, która pozwoliła na uzyskanie najcieńszej formy złota na świecie, może pomóc w opracowaniu nowych dwuwymiarowych materiałów.
Płatki złota o grubości dwóch atomów (0,47 nanometrów) | Źródło: Uniwersytet w Leeds
Wiele osób z pewnością będzie porównywać dwuwymiarowe złoto do innego dwuwymiarowego materiału, jaki stworzono – grafenu. Przypomnijmy, że mimo ogromnego potencjału grafen nadal nie jest masowo wykorzystywany. Profesor Stephen Evens, który nadzorował prace nad dwuwymiarowym złotem, uważa, że stworzenie grafenu miało duże znaczenie. Mimo to jego zdaniem „Wprowadzenie jakiegokolwiek nowego materiału do działającego produktu może zająć dużo czasu i nie można zmusić go do robienia wszystkiego, czego byśmy chcieli.”
Z drugiej strony Evens widzi dwuwymiarowe złoto jako materiał, którego potencjał jest o wiele jaśniejszy. „Myślę że w przypadku złota 2D mamy pewne bardzo konkretne pomysły na to, gdzie można go użyć, szczególnie jeśli chodzi o reakcje katalityczne i enzymatyczne.”, powiedział profesor. „Wiemy, że [ten materiał] będzie bardziej skuteczny niż istniejące technologie – dlatego mamy coś,, co naszym zdaniem inni będą chcieli rozwijać z nami.”
Mamy nadzieję, że Stephen Evens ma rację i że potencjał dwuwymiarowego złota rzeczywiście zostanie wykorzystany. Czas pokaże, czy tak się tanie.
Źródło: Phys.org