Brytyjskie rozwiązanie
Nowy materiał wykorzystuje związek chemiczny należący do tak zwanych związków metaloorganicznych typu MOF (ang. Metal–organic framework) – związków, które tworzą jedno-, dwu- lub trójwymiarowe struktury z udziałem jonów metali i organicznych ligand. Co istotne, takie związki są porowate, dzięki czemu mogą tworzyć materiały kompozytowe z innymi małymi cząsteczkami.
Tę ostatnią właściwość wykorzystali uczeni z Lancaster University. Ci połączyli swój związek MOF z pochłaniającym światło związkiem, jakim jest azobenzen. Powstały w ten sposób materiał kompozytowy jest w stanie przechowywać energię pozyskaną ze światła ultrafioletowego przez co najmniej cztery miesiące, a potencjalnie nawet latami, i to w temperaturze pokojowej.
„Nasz materiał działa nieco niczym materiały zmiennofazowe, które są wykorzystywane do generowania ciepła w ogrzewaczach rąk.”, powiedział jeden z badaczy, John Griffin. „Niemniej, podczas gdy ogrzewacze rąk muszą zostać ponownie ogrzane by przywrócić je do stanu początkowego, ten materiał przechwytuje wolną energię bezpośrednio ze Słońca.”
Nie tylko magazyn energii
Azobenzen działa jak fotoprzełącznik – molekularna maszyna, która odpowiada na wpływ zewnętrznego stymulanta, takiego jak światło czy ciepło. Za sprawą światła ultrafioletowego cząsteczki azobenzenu zmieniają swój kształt, wciąż pozostając wewnątrz porowatej struktury związku metaloorganicznego. W ten sposób magazynują energię.
Ogrzanie kompozytowego materiału z Lancaster University powoduje szybkie uwolnienie zmagazynowanej energii przy jednoczesnej emisji ciepła. To ciepło można by z kolei wykorzystać do ogrzania innych materiałów czy urządzeń. Chociaż materiał trzeba by jeszcze dopracować, aby móc wykorzystywać go komercyjnie, ten ma szasnę znaleźć wiele zastosowań. Z jego pomocą można by na przykład nie tylko przechowywać energię pochodzą ze źródeł odnawialnych, ale również ogrzewać samochodowe szyby, domy czy biura.
Za sprawą swoich właściwości kompozytowy materiał może znaleźć zastosowanie na przykład w samochodach. | Źródło: Pixabay/congerdesign
Największym problemem związanym z materiałem kompozytowym jest w tej chwili gęstość energii, jaką może przechowywać. Właśnie na tym aspekcie jego twórcy zamierzają skupić się w przyszłości.
Źródło: Chemistry of Materials, fot. tyt. Pexels/Bruno Scramgnon