Od zawsze to Jowisz był znany jako planeta dysponująca największą liczbą księżyców. Jak się jednak okazuje, to nie ten gazowy gigant może się tym faktem chwalić, a przynajmniej w tej chwili. Astronomowie odkryli bowiem aż 20 nowych księżyców Saturna, co oznacza, że ten posiada aż 82 naturalne satelity – o trzy więcej od Jowisza.
O odkryciu poinformowała wczoraj organizacja Minor Planet Center działająca pod auspicjami Międzynarodowej Unii Astronomicznej. Odpowiada za nie zespół naukowców z organizacji Carnegie Institution for Science (CIS) oraz Uniwersytetu Hawajskiego i Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles. Badacze zaobserwowali omawiane obiekty z pomocą Teleskopu Subaru znajdującego się w obserwatorium Mauna Kea na Hawajach.
Dlaczego nowe księżyce Saturna udało się zauważyć dopiero teraz? Odpowiedzią jest fakt, jak mało odbijanego przez nie światła dociera do nas – wyglądają one na nocnym niebie bardzo, bardzo blado. Obecnie, za sprawą tego, jak daleko planeta znajduje się od Ziemi, astronomowie są w stanie dostrzec te krążące wokół niej księżyce, które mają przynajmniej 3 kilometry średnicy. Badacze podejrzewają, że gigant posiada nawet 100 księżyców, ale te o średnicy mniejszej niż 3 kilometry będzie można zauważyć dopiero z pomocą większych teleskopów.
Każdy z nowo odkrytych księżyców Saturna posiada od 3 do 4 kilometrów średnicy. Są one więc bardzo, bardzo małe. Spośród tych 20 księżyców 3 krążą wokół planety zgodnie z jej ruchem obrotowym, a pozostałe 17 krąży wokół niej przeciwnie do jej ruchu obrotowego. Ponadto, wszystkie te ciała znajdują się stosunkowo daleko od gazowego giganta. Dlatego też 2 z nich potrzebują dwóch lat by okrążyć Saturna, a reszta ponad trzech lat (aż do 5,3 lat). Dla porównania, nasz Księżyc okrąża Ziemię w ciągu 27 dni.
Źródło: Carnegie Science
Biorąc pod uwagę to, jak położone są orbity nowo odkrytych księżyców względem orbity Saturna, astronomowie przypisali te księżyce do trzech różnych kategorii. Dwa księżyce przydzielono do grupy inuickiej (oznaczonej na powyższej grafice na niebiesko), gdyż znajdują się na orbitach o inklinacji wynoszącej 46 stopni. Ta grupa mogła powstać za sprawą rozpadu większego satelity. Jeden księżyc, znajdujący się na orbicie o inklinacji 36 stopni, wpisano do grupy galijskiej (oznaczonej na zielono), a wszystkie pozostałe (krążące przeciwnie do ruchu obrotowego Saturna) do grupy nordyckiej (oznaczonej na czerwono).
Co ciekawe, każdy może wziąć udział w procesie nadawania nowym księżycom nazw. Wystarczy wziąć udział w konkursie, o szczegółach którego przeczytacie tutaj. W skrócie, w ramach konkursu należy skorzystać z Twittera i wysłać proponowane imię kontu @SaturnLunacy, wraz z wyjaśnieniem, dlaczego właśnie takie imię wybraliście oraz hasztagiem #NameSaturnsMoons. Należy jednak zaznaczyć, że nazwy dla księżyców z grupy inuickiej muszą być związane z mitologią inuicką, z grupy nordyckiej – z mitologią nordycką, a z grupy galijskiej – z mitologią nordycką.
Źródło: Carnegie Science