ASUS ZenFone 2 – test flagowca z 4 GB RAM-u

Zapraszamy na początek do specyfikacji technicznej.

Pierwsze wrażenia i obudowa

Testowany model w żaden sposób nie jest w stanie zrobić oszałamiającego wrażenia, przynajmniej przy pierwszym kontakcie. Telefon nie jest zapakowany w ekskluzywne pudełko, nie jest szczególnie piękny, a przyciski dotykowe umieszczone pod ekranem (bez podświetlenia!) są już sporym przeżytkiem. Do tego wszystkiego, design ZenFone 2 jest mocno zaczerpnięty z LG G3. Widać to po charakterystycznie wyprofilowanej bryle, regulatorach głośności przesuniętych na tylną klapkę czy specyficznym wzorze rewersu urządzenia.

{reklama-artykul}Plastik to najbardziej popularny syntetyk, który poczujemy w dłoni, ściskając ZenFone 2. Takie posunięcie można zaakceptować, o ile poliwęglan jest odporny na próbę czasu i nie widać na nim oznak użytkowania. Tymczasem testowany model łapie wszelkie zarysowania niezwykle łatwo, a co gorsza, tylna klapkę ma tendencje do zdzierania lakieru. Nie wygląda to ładnie, a po kilku miesiącach, esteci będą zmuszeni do wymiany pokrywy baterii. Łatwym kąskiem dla wszelkich upadków i zadrapań są boczne krawędzie smartfona. Świecący plastik nie ma prawa odpowiednio zabezpieczyć obudowy, co również jest widoczne na naszym egzemplarzu. Innymi słowy, obudowa ZenFone 2 jest bardzo delikatna i należy obchodzić się z nią jak z jajkiem.

Złudzenie dostojności i powabności niszczy rozmiar telefonu. Spora waga 170g nie jest poparta zastosowanymi materiałami. Taki parametr były dopuszczalny, gdyby flagowiec Asusa został stworzony z metalu, ale plastik zupełnie go dyskredytuje. Dobijającym faktem jest grubość, 10.90 mm to przedpotopowy wynik, szkalujący dobre imię producenta.

Porty i złącza

Wspominając o nawiązaniach do LG G3, osoby choć trochę obeznane w temacie, domyślą się, że na bokach smartfona nie znajdziemy dodatkowych slotów i przycisków. To, co najważniejsze, czyli regulatory głośności, umieszczono na tylnej klapce. Rozwiązanie dosyć wygodne, o ile szybko przywykniemy do umieszczania palców na korpusie ZenFone 2. Skok klawiszy jest wyczuwalny, wypukłość nie przeszkadza w codziennym użytkowaniu, dlatego nie mogę się do tego przyczepić. Tył skrywa głośnik multimedialny, którego kratka, ciągnie się przez całą długość tylnej klapki. W rzeczywistości „krzykacz” to skromna kilkucentymetrowa membrana.

Standardowym punktem każdego smartfona jest aparat. W tym przypadku zdecydowano się na matrycę o rozdzielczości 13 megapikseli, którą wspiera dioda doświetlająca. Na górnej części odnajdziemy włącznik, do którego sięganie należy rozpatrywać w kategoriach męki. Na szczęście, użytkownikowi udostępniono możliwość odblokowania ekranu za pomocą dwukrotnego uderzenia w ekran. Bez tej technologii nie wyobrażam sobie funkcjonowania z tym modelem. Nie zabrakło również złącza Jack 3.5mm oraz mikrofonu multimedialnego. Przeciwna strona to drugi mikrofon, tym razem do rozmów i złącze Micro USB.

Wyświetlacz

Na froncie odnajdziemy bardzo duży ekran o przekątnej 5.5 cala i rozdzielczości 1080×1920 pikseli. Warte odnotowania jest zagęszczenie pikseli oscylujące na poziomie 401 PPI. Bardzo mnie cieszy rozsądna rozdzielczość, która jest zupełnie wystarczająca. Wyższe zagęszczenie pikseli byłoby zupełnie nieuzasadnione z praktycznego punktu widzenia, cierpiałaby na tym tylko bateria.

Technologia panelu dotykowego jest trochę rozczarowująca i to nie ze względu na skromnie brzmiące LCD IPS, które czasami potrafi totalnie zaskoczyć, ale jakość wyświetlanego obrazu. ZenFone 2 nie jest pod tym względem złym urządzeniem, ale ma się nijako do innych flagowych smartfonów. Bliżej mu do średniej półki cenowej, niż topowych słuchawek, które swoimi możliwościami reprezentują 2015 rok. Kolory są przeciętnie nasycone, kontrast również nie wzbudza żadnych emocji.

Jak spisują się kąty widzenia? Telefon we wszystkich płaszczyznach spisuje się bardzo dobrze, o ile na wyświetlaczu jest niewiele czerni. W przeciwnym wypadku widać utraty jakości, a sam obraz staje się zniekształcony.

Dodatkowym cierniem dla użytkownika staje się jasność wyświetlacza. Telefon w terenie spisuje się bardzo słabo, nie wspominając o pracy w ostrym słońcu. Matryca w żaden sposób nie może wygrać z promieniami słonecznymi i konieczne jest częste osłanianie się od życiodajnej gwiazdy. Powodem jest luminacja, która przebiega w okolicach 400 cd/m2. Wartość charakteryzująca średnią półkę cenową i to nie zawsze! Podsumowując, ekran jest bardzo słabym punktem ZenFone 2. Na pocieszenie, front chroni szkło Gorilla Galss 3.

Wydajność i bateria

{reklama-artykul}Podzespoły to bardzo mocna cześć testowanego modelu. Na początku należy zwrócić uwagę, jak wariant kupujemy. Na rynku dostępne są różne opcje, które charakteryzują się zróżnicowaną ilością pamięci RAM, procesorem, a nawet rozdzielczością wyświetlacza! Przed zakupem tego smartfona należy sprawdzić dokładnie numer modelu. W moje ręce trafiła najwydajniejsza generacja wyposażona w czterodzeniowy procesor Intel Atom Z3580 o taktowaniu 2.3 GHz wraz z 4GB pamięci RAM! Absolutny rekord, robiący duże wrażenie. Nie zabrakło również procesora graficznego Pover VR G6430 i 32GB pamięci wbudowanej na pliki. Asus ma się czym chwalić, bo parametry techniczne w tej cenie są zupełnie kosmiczne. Czy przekłada się to na stabilną i szybką pracę? O tym w następnym paragrafie, a najpierw przyjrzymy się baterii.
Asus ZenFone 2 wyposażony został w ogniwo o pojemności 3000 mAh. Liczba nie porywa, ale dobra optymalizacja w połączeniu z ekonomicznymi właściwościami procesora i użytkownik spokojnie może uzyskać wynik dwóch dni na jednym cyklu ładowania. Tegoroczne modele z najwyższej półki nie mogą pochwalić się dobrą baterią, a bohater dzisiejszego testu zaskakuje.

Oprogramowanie i gry

Mając do dyspozycji aż 4GB pamięci RAM, aż grzechem byłoby nie korzystać z wielozadaniowości. Próbując obciążyć ZenFona przeróżnymi grami i aplikacjami w ilości niedostępnej dla innych smartfonów, telefon odsyłał mnie z kwitkiem, informując przy tym, „to nie jest wyzwanie dla mnie”. Zdusić system, aby zobaczyć przycięcia czy lagi jest niezwykle trudno. Trochę inaczej jest z przycięciami związanymi z animacjami przejść, lecz nie jest to częste zjawisko. Spowodowane jest to nakładką producenta, która przykrywa system Android w wersji 5.0.

W launcherze od Asusa możemy praktycznie zmienić wszystko, o czym tylko pomyślimy. Tajwańczycy zadbali o najmniejsze detale, w tym możliwość zmiany wielkości ikon w menu. Porywająca liczba modyfikacji może zawrócić nie jednej osobie w głowie i spowodować, że użytkownik zabłądzi w systemie. Osobiście raz mi się to przydarzyło i do dzisiaj nie jestem w stanie dojść, gdzie znajdowała się funkcja, którą widziałem przed kilkoma dniami. Taki już urok Asusa. Standardowo osoby znudzone interfejsem, mogą doinstalować z Google Play dodatkowe motywy i zupełnie zmodyfikować swój telefon.

Na pokładzie odnajdziemy stos przeróżnych aplikacji producenta, z których prawdopodobnie nawet nie skorzystacie. Nie jest to związane z ich jakością, a kwestionowaną użytecznością. Szukając telefonu do gier, należy na listę możliwych kandydatów wpisać testowany dzisiaj smartfon. Testując różne tytuły, mogę podsumować komfort rozrywki trzema słowami: szybko, płynnie i gorąco. Tak jak dwóch pierwszych słów nie trzeba tłumaczyć, tak trzecie chciałbym rozwinąć. ZenFone 2 ma tendencje do nagrzewania się, pomimo że w środku nie znajduje się słynna jednostka od Qualcomma, która cieszy się osiąganiem bardzo wysokich temperatur. Telefon nie ma problemu z odprowadzeniem ciepła, dlatego wina leci na barki procesora.

Pasek skrótów	Pulpit główny

Ustawienia Aparatu

Aparat fotograficzny

Asus zadbał o kwestie fotograficzne. „Tylko” 13 mln pikseli nie robi wrażenia, nie w dzisiejszych czasach, dlatego zawsze powtarzam, nie wielkość matrycy decyduje o jakości, a upchnięta technologia w moduł fotograficzny. Przeglądając fotki wykonane ZenFonem 2 można spokojnie przyznać – nie odbiegają od konkurencji, a zachowanie kolorów jest na wysokim poziomie. Szczegółowość nie jest wygórowana, widać piksele, lecz szybki autofokus rekompensuje tę niedogodność. Niezwykle miła niespodzianka spotkała mnie w aplikacji Aparat, w której to znajdziemy ogrom możliwości. Wiele rozbudowanych trybów na czele z profilem manualnym. Dla fanatyków fotografii nie lada gratka.

Możliwości filmowe już mocno odbiegają o zdjęć. Klipy nagrywane tym smartfonem są nieostre, często pozbawione szczegółowości, a do tego barwy są sztucznie podkręcone. Wygląda to prześmiewczo i mało poważnie.

Należy również pamiętać o frontowym aparacie, który w ostatnim roku stał się w smartfonach bardzo ważnym ogniwem. W testowanym modelu postawiono na matrycę o rozdzielczości 5 megapikseli. Głównym atutem selfie mogą być zdolności softwear’owe, które przedstawiają się w postaci różnych ustawień, zmieniających na żywo naszą twarz w obiektywie. Większe oczy, szczuplejsze poliki? Nie ma problemu! Dodatkowo dla zaawansowanych użytkowników pozostawiono takie ustawienia jak ISO czy ekspozycja. W kamerkach do tej pory było to niedoścignione marzenie.

Muzyka

Narzekałem wcześniej na mały, oszukany głośniczek. Mimo niewielkich rozmiarów potrafi uderzyć głośnością muzyki. Niepozorny, ma moc, ale na najwyższym pułapie głośności występują problemy z czystością. Zazwyczaj delektujemy się swoją ulubioną piosenką, odtwarzając ją na słuchawkach, dlatego Zenfone 2 przetestowałem również pod tym kątem. Włączyłem nutkę z mocnym uderzeniem basów i doświadczyłem niesamowitych wrażeń. Telefon ma niesamowite niskie dźwięki, których nie słyszałem jeszcze. Dodatkowo możemy modyfikować muzykę za pomocą equalizera, o czym należy pamiętać. Chcąc poczuć prawdziwe możliwości tego urządzenia, konieczny jest zakup klasowych słuchawek. W innym przypadku możecie korzystać z urządzenia nieświadomi jego możliwości, co byłoby ogromną stratą.

Podsumowanie

Asus ZenFone 2 jest bardzo problematycznym smartfonem. Z jednej strony strasznie delikatna, ogromna obudowa i słaby design, lecz z drugiej ciekawe multimedia i genialne podzespoły. Największe rozczarowanie? Oczywiście ekran. Spodziewałem się znacznie więcej, a otrzymałem zupełnie przeciętny, niczym niewyróżniający się panel. Podsumowując „za” i „przeciw”, strony się równoważą i ten model możemy polecić osobom, które z pełną świadomością decydują się na słuchawkę z przedstawionymi minusami.

Na sam koniec, należy pochwalić Tajwańczyków za cenę – w momencie publikacji testu smartfon można kupić za 1499 zł (porównaj ceny w sklepach internetowych) czyli zdecydowanie mniej niż flagowe urządzenia czołowych producentów.

Zalety	Wady
Niezła bateria	Design
Oprogramowanie i rozbudowane ustawienia	Słabe wykonanie
Muzyka i basy	Rozczarowujący ekran
Podzespoły
Cena

Produkt otrzymał wyróżnienie „Dobry Produkt”.