Firma ADATA w ostatnim czasie mocno rozwija swoją gamingową markę produktów XPG. XPG to teraz już nie tylko drobne akcesoria peryferyjne, czy też pamięci RAM, zasilacze oraz szybkie dyski SSD. Od niedawna w ofercie pojawiły się także obudowy. W polskich sklepach znajdziecie obudowy XPG Invader oraz XPG Battlecruiser – obie sprzedawane w czarnych oraz białych wersjach kolorystycznych. Miałem okazję zapoznać się bliżej z droższą z propozycji w postaci Battlecruisera. Czy „Krążownik” od XPG jest choćby w połowie tak „cool” jak jego dumnie brzmiąca nazwa?
XPG Battlecruiser dość odważnie zaatakował półkę cenową, na której znajduje się wiele propozycji od producentów uznawanych za producentów „premium”. W cenie 649 złotych przebierać można w propozycjach od NZXT, Cooler Mastera, Fractal Design, Phanteksa, Be Quiet! i wielu innych. Mimo to XPG uważa, że Battlecruiser jest obudową dla wymagających graczy i zapewnia, iż produkt ten udowadnia to na każdym kroku.
Obudowa od XPG zwraca uwagę nietuzinkową budową. Typowe obudowy wyposażone są w jeden panel boczny ze szkła hartowanego. W tym wypadku do konstrukcji obudowy wykorzystano aż cztery takie panele, umieszczone po bokach obudowy oraz na frontowej i wierzchniej jej części. Każdy z nich nie jest idealnie przejrzysty, a przyciemniony, co daje całkiem ciekawy efekt. Sama obudowa sprawia wrażenie stonowanej, wręcz minimalistycznej, ale wszystko zmieni się po rozświetleniu jej LEDami.
Na przednim, a w zasadzie górnym panelu obudowy umieszczono przycisk zasilania, resetu, podświetlenia, a także dwa gniazda USB-A 3.0, jedno złącze USB-C 3.1 i złącze combo jack. 
Producent do swojego akcesorium dodaje cztery wentylatory 120 mm z podświetleniem ARGB o prędkości obrotowej 1200 obrotów na minutę. Rzut oka na konstrukcję zdradza, że znajdziemy tu również filtry przeciwkurzowe – na dole zwykłe, a z przodu i u góry – magnetyczne. W opakowaniu z akcesoriami do obudowy oprócz śrubek montażowych znajduje się także zestaw naklejek, „trytytki” oraz opaski na rzepy ułatwiające organizację kabli w obudowie.
W XPG Battlecruiser zamontujemy bez problemy płytę główną o dowolnym rozmiarze – od ITX po Extended ATX (E-ATX). W jej wnętrzu (za tacką płyty) oddano miejsce na maksymalnie trzy dyski HDD 3,5″ lub 6 dysków 2,5″ – wliczając w to punkt montażowy na górze przedłużonego tunelu na zasilacz. Jednocześnie zainstalować można bez wykorzystania narzędzi pięć dysków 2,5″, dwa dyski 3,5″ i jeden dysk 2,5/3,5″ do wyboru. Alternatywnie przedłużenie tunelu na zasilacz można usunąć, zrezygnować z punktu montażowego dla jednego nośnika pamięci i umieścić w tym miejscu na przykład rezerwuar chłodzenia wodnego.
Na zasilacz przeznaczono tunel w dolnej części obudowy, który pomieści urządzenia o szerokości do 225 mm – w praktyce. Warto zauważyć, że zasilacz osadzany jest najpierw w specjalnej ramce, a dopiero potem wsuwany i przykręcany do obudowy, od tyłu. Wsuwanie zasilacza w ten sposób jest wygodne, ale wymagana przykręcania dwa razy większej liczby śrubek – być może zupełnie nie potrzebnie. Tak czy siak, nie wiążą się z tym żadne inne komplikacje.
W testowanej obudowie znajduje się miejsce na całe zatrzęsienie wentylatorów. Z przodu zamontować można trzy wentylatory 120 mm lub dwa wentylatory 140 mm. Przykręca się je do specjalnej tacki, dzięki czemu można zamocować je także poza obudową. U dołu konstrukcji oraz w tylnej jej części wygospodarowano miejsce na jeden wentylator 120 mm. U góry zmieścić można trzy wentylatory 120 mm, co w praktyce oznacza również możliwość montażu chłodnicy 360 mm – identycznej jak w przedniej części case’a. Niestety, u góry nie da się zamontować wentylatorów 140 mm.
Obudowa o wymiarach 485 x 506 x 225 milimetrów jest w stanie pomieścić cooler powietrzny o wysokości do 170 mm – całkiem wysoki jak na dzisiejsze standardy. Problemem jest relatywnie niewielka szerokość obudowy, która utrudnia montaż chłodnicy w górnej części w połączeniu z modułami pamięci RAM wyposażonymi w wysokie radiatory. Mimo to po zajrzeniu w głąb „skrzynki” trudno jest nie odnieść wrażenia, że poza tym jednym mankamentem oferuje ona masę miejsca do zagospodarowania.
Osoby projektujące obudowę XPG zadbały o odpowiednią wentylację. Z przodu zwracają uwagę dość duże szczeliny po bokach ułatwiające montowanym z przodu wentylatorom zasysanie chłodnego powietrza do wnętrza obudowy. U góry jest podobnie – pomiędzy filtrem przeciwkurzowym, a panelem ze szkła hartowanego jest dostatecznie dużo miejsca (wysokość ok. 5 mm), aby ciepłe powietrze wydostawało się na zewnątrz Battlecruisera.
Interesującą cechą obudowy jest fakt, że pozwala ona na pionowy montaż karty graficznej o maksymalnie dwuslotowym chłodzeniu. Szkoda, że pomyślano o takim ciekawym rozwiązaniu, a nie zaplanowano trochę więcej otworów montażowych w spodniej części tacki na płytę – byłyby one wskazane i z pewnością poprawiałby komfort podpinania kabli do większych płyt głównych. Ogólnie system prowadzenia kabli w obudowie jest elementem, który w przyszłości XPG mogłoby dopracować.
Podsumowanie
XPG Battlecruiser to efektowna i wyposażona aż w cztery panele z hartowanego szkła obudowa, dająca szerokie możliwości w zakresie personalizacji jej wnętrza. Gwarantuje ona ilość przestrzeni niezbędną do skonstruowania nawet najbardziej zaawansowanego systemu chłodzenia wodnego. O odpowiednie chłodzenie podzespołów dbają liczne wloty i wyloty powietrza, a o zatrzymywanie kurzu rozbudowany system filtrów w aż trzech różnych sekcjach obudowy. Warto pamiętać o tym, że producent w zestawie dodaje aż cztery ładnie podświetlone wentylatory ARGB. Jedynymi drobnymi mankamentami są relatywnie niewielka głębokość konstrukcji, utrudniająca nieco montaż chłodnicy w górnej sekcji, przy jednoczesnym wykorzystaniu pamięci RAM z wysokimi radiatorami oraz niewielka liczba otworów w dolnej części tacki na płytę główną, które realnie ułatwiałyby wygodne prowadzenie kabli.
Mocne strony:
+ mnóstwo przestrzeni na podzespoły
+ cztery preinstalowane wentylatory aRGB
+ aż cztery panele ze szkła hartowanego
+ sporo miejsca na dyski
Słabe strony:
– po montażu chłodnicy u góry mało miejsca na wysokie RAMy
– w dolnej części tacki na płytę niewiele otworów ułatwiających prowadzenie kabli
Produkt otrzymał wyróżnienie „Dobry Produkt”.